Je kent vast de uitdrukking: haastige spoed is zelden goed.
Tijdens het bakken van deze tarte tatin ontdekte ik dat dat klopt.

Van de week had ik 1,5 uur de tijd om te bakken voordat ik om 12:00 uur naar een afspraak moest. Niet veel tijd voor een nieuw recept… maar omdat dit recept weinig stappen en ingrediënten heeft, ging ik ervan uit dat ik het makkelijk zou redden.
Ik wist toen nog niet…

• … dat ik niet zo goed (en zeker niet zo snel) ben in appels schillen.
• … dat suiker in boter karameliseren moeilijker is dan het lijkt.
• … dat mijn idee om mini-tarte tatins in cupcakevormpjes te maken totaal niet zou werken.
• … dat ik daardoor de karamel én de taart twee keer moest maken.

Het resultaat? Om 11:55 uur riep ik in paniek naar mijn moeder of ze me alsjeblieft wilde helpen met opruimen. Gelukkig heb ik een hele lieve moeder, want terwijl ik nog snel een foto van de taart maakte, zorgde zij ervoor dat de keuken weer netjes werd.

Leermomentje voor de volgende keer: toch wat meer tijd inplannen. Dan kan ik niet alleen rustig het recept lezen, maar ook afwassen én mijn eigen baksel proeven. Ook niet onbelangrijk! Gelukkig smaakte de tarte tatin die avond heerlijk met een bolletje ijs erbij.

Inmiddels weet ik nog steeds niet of ik de suiker goed heb gekarameliseerd. De gesmolten boter en suiker werden namelijk geen geheel. Hoort dat zo? En moet je de suiker roeren als je het in de gesmolten boter doet? Of juist met rust laten tot het vanzelf karameliseert?
Zoveel vragen over één simpel woord in het recept. Iemand toevallig tips?

Recept: Tarte Tatin
Bakboek: De 100 allerbeste recepten – RUTGER BAKT